“Gouverner c’est prévoir”, regeren is vooruitzien, zo luidt het gezegde. Niet alleen politici kunnen niet zonder toekomstvisie: weten waar je heen gaat of welke koers je wilt varen, dat maakt sommige keuzes in het leven duidelijker. Zeker bij tegenslag.
Want dingen gaan wel eens mis. Bij de laatste HVN bijeenkomst bijvoorbeeld: de avond verliep anders vanwege technische problemen en het buffet was slecht verzorgd. Vivienne heeft desondanks een interessante voordracht gehouden, met veel interactie uit de zaal. De nieuwe kok van Pulchri had mogelijk geen goede instructies gekregen (“vrouwen eten weinig, maak niet te veel”), was zich niet bewust van de HVN gewoontes of had gewoon een inschattingsfout gemaakt. De kok krijgt de volgende keer de kans om het beter te doen. Een slechte start voor HVN maar ondanks de tegenslag was de sfeer onderling hartelijk.
“Het gaat er niet om hoe je valt, maar hoe je uiteindelijk opstaat.” Een doel hebben en eventueel een alternatief scenario hebben, helpt bij tegenslagen. Mensen maken keuzes, de samenleving maakt keuzes. Mag een mens verkeerde keuzes en fouten maken? En krijg je de kans om te leren van je fouten, om het goed te maken of beter te doen?
Gevangen zitten kan je op veel manieren: fysiek, mentaal, in een omgeving die je dingen oplegt, in een situatie die uitzichtloos lijkt. Recent in het nieuws: “Jeugdgevangenissen functioneren slecht, vanwege onderbezetting en bezuinigingen”. Dit onderdeel van zorg en het justitieel systeem krijgt weinig (financiële) waardering van de politiek en samenleving. We zijn gewend aan bepaalde agressie en verhuftering van de samenleving: het is dagelijks nieuws. Toch schrikken we van het bericht van een vijftienjarige jongen die iemand onder de tram duwt met dood tot gevolg. Wat bezielt iemand, zo jong? Een vlaag van woede of frustratie, voorbedachte rade? Wat is hier aan de hand? Is een slechte jeugd, verwaarlozing en mishandeling een excuus? Iemand zo jong kan toch geen kwade bedoelingen hebben? Houden we vast aan het beeld van jeugdige onschuld en naïviteit? Zijn we alleen voor eigen kinderen nog vergevingsgezind bij kwajongensstreken of puberaal gedrag? Een slechte start in je leven kan je levensloop bepalen. Verschil van arm en rijk is voor sommige kinderen meer voelbaar dan voor anderen. Het zal je maar overkomen: geestelijke mishandeling, gekleineerd worden, verwaarloosd worden, gepest en gediscrimineerd worden om je naam en afkomst, vatbaar voor criminele acties voor het snelle geld, een slechte thuissituatie, vechtscheidingen, misbruik, geweld… Wat voor toekomstvisie heb je dan? En wat voor plan B geldt dan voor jou? Respect voor het onderwerp op de komende HVN bijeenkomst: Patricia Meijer neemt ons mee in morele dilemma’s van straffen en het begeleiden naar een nieuwe toekomst van jeugdige criminelen tot 21 jaar.
Margot Snelders
Voorzitter HVN