Het boek van Abelike Janssens

In 2007 volgde ik een cursus over het schrijven van literaire non-fictie, dat is schrijven over waargebeurde verhalen met behulp van literaire technieken. Ik wilde graag het verhaal schrijven van de familie van het joodse vriendje van mijn vader en wilde meer leren over dit schrijfproces. Docente Judith Koelemeijer zei tegen mij: ‘Je hebt een mooi verhaal, maar het lukt je nooit om voldoende materiaal te vinden voor een heel boek.’ Ik heb dit maar gezien als een aanmoediging om nog harder te gaan zoeken naar bronnen. Ik zette advertenties, sprak met ooggetuigen en dook bibliotheken en archieven in. Ik vond heel veel materiaal en nog veel meer indrukwekkende verhalen. Ik vroeg een subsidie aan bij het Fonds Bijzondere Journalistieke Projecten. Ik kreeg die subsidie en reisde van dat geld naar Beverly Hills. Daar ontmoette ik één van de laatste levende familieleden en kreeg ik de beschikking over een doos met brieven uit oorlogstijd. Er werd een televisiedocumentaire gemaakt over mijn onderzoek door RTV Drenthe en er is een uitgever die mijn boek wil uitgeven.

Dit verhaal reist al mijn hele leven met me mee. Het boek is nog niet af, maar ik ben aardig op weg. Het valt niet mee om naast een baan en een gezin de tijd te vinden om onderzoek te doen en te schrijven. Het moet in weekends en vakanties. Maar elke keer als ik vast zit, gebeurt er weer iets. Ik ontmoet iemand, ik krijg een telefoontje of een berichtje of er duikt een voorwerp op. Voor mij een teken dat ik moet doorgaan. Ik weet zeker dat het boek er komt, want ik wil dit verhaal vertellen. Het verhaal van de familie Van Dam, van wie de ene helft veilig in Amerika kwam en de andere helft te laat was. Over het gezin dat, ondanks verwoede pogingen, niet kon ontsnappen aan de naziterreur. Het waren mensen die midden in het leven stonden, hun kinderen hadden nog een leven voor zich, maar Hitler maakte hieraan bruut een einde.

In de maand waarin we de oorlogsslachtoffers herdenken en er altijd extra aandacht is voor de Tweede Wereldoorlog, wil ik dit verhaal graag met jullie delen.  Hoe het op mijn pad kwam, wat er gebeurde in de afgelopen vijftien jaar en hoe ik aan de hand van brieven, notulen, politieverslagen, dagboeken en allerlei andere bronnen het verhaal van Izaäk van Dam en zijn familie reconstrueerde. Graag tot ziens op 16 mei!

Mocht je de documentaire (uit 2010) alvast willen bekijken, dan kan dat via deze link.

Aanmelding

Het is niet meer mogelijk om je aan te melden voor dit evenement.