Van een vriendin had ik het boek ‘De omwenteling of de eeuw van de vrouw’ van Suzanna Jansen te leen. De schrijfster schetst de afgelopen eeuw vanuit het perspectief van de vrouw. In geen enkele eeuw veranderde het leven van vrouwen zo sterk. Het is tegelijkertijd ook onthutsend om te lezen hoe langzaam de omwenteling van de emancipatie is gegaan en hoeveel desinteresse er was vanuit de (grotendeels mannelijke) politiek om iets in beweging te zetten om de positie van de vrouw te verbeteren.
Is de emancipatie in deze eeuw voltooid in Nederland? De loonkloof wordt ieder jaar kleiner, maar is nog niet opgelost. Er is een vrouwenquotum voor het bedrijfsleven, maar zou er in een geëmancipeerde samenleving dan ook niet een mannenquotum moeten komen voor beroepsgroepen waar vrouwen meer dan 70% van de beroepsgroep uitmaken? En wat zegt #MeToo over de stand van emancipatie? In sommige landen gaat de emancipatie weer achteruit. Niet alleen in landen als Afghanistan, maar ook in landen die onder de gangbare definitie van Westers land vallen, zoals in Amerika, waar het landelijk recht op abortus onlangs geschrapt is.
De historische ontwikkelingen op het gebied van emancipatie zie je ook terugkomen in uitspraken over mannen en vrouwen in relatie tot werk en gezin. Moeders met een baan worden aangeduid als ‘een werkende moeder’, maar nooit wordt de term ‘werkende vader’ gebruikt voor de vader die werkt. En wat dacht je van het woord ‘papadag’, algemeen in zwang voor de dag dat vaders voor hun kinderen zorgen. Ik heb nog nooit iemand het woord ‘mamadag’ horen gebruiken voor hetzelfde fenomeen. Dan heet het toch vaak ‘vrije dag’ (werk is rustiger kan ik je vertellen ) of ‘parttime dag’. Bij het HVN-decemberdiner zijn er nog veel meer voorbeelden voorbij gekomen in gesprek met het improvisatietheater. Dezelfde leiderschapskwaliteiten worden bij mannen vaak anders (meestal positiever) gewaardeerd dan bij vrouwen. En dit voorbeeld bleef ook bij mij hangen: “Waarom wil je salarisverhoging, werk jij dan niet met plezier?”. Onlangs zei een collega het volgende tegen mij in het kader van mijn zoektocht naar een baan: “Maar jouw man heeft toch een leuk salaris? Dan ga jij toch gewoon iets leuks doen in de buurt van Den Haag.” Uiteraard ga ik wat leuks doen en hopelijk ook in de buurt van Den Haag, maar de link met het salaris van mijn partner? Op dat moment had ik echter geen gevat antwoord paraat…
De Internationale Vrouwendag op 8 maart as. heeft in haar meer dan 100-jarige bestaan dan ook helaas nog niet aan belang ingeboet. Het thema van dit jaar is: ‘Onbeperkt Leefbaar’. Onze leefomgeving lijkt steeds beperkter te worden, door internationale ontwikkelingen, door een pandemie. Wat kunnen vrouwen doen om het leven weer onbeperkt leefbaar te maken? Kunnen vrouwen wel onbeperkt meedoen? Hoe solidair zijn we met elkaar? Rondom dit thema is een afwisselend programma samengesteld met activiteiten op en rondom 8 maart. Zie o.a. Haagse Vrouwendagen 2023 voor de activiteiten in de regio.
Ik weet in ieder geval zeker dat we er als HVN zijn voor elkaar. We ondersteunen elkaar met kennis, ervaring en inzichten en stimuleren elkaar in persoonlijke groei. We hebben lol met elkaar als de emancipatie in de praktijk nog niet zo ver is als we zouden willen. En dan geven we elkaar tips zodat we een volgende keer wel een gevat antwoord hebben. Dit doen wij al meer dan 40 jaar en hopelijk komen er nog vele jaren bij.
In maart halen we de inspiratie uit ons eigen netwerk en rondom ons eigen thema ‘Grenzen’. Henrique zal ons vertellen over de grenzen waar zij in haar leven tegenaan is gelopen, zowel privé als in haar werkzame leven als o.a. vertrouwensarts. Ik kijk uit naar een inspirerende avond en hoop jullie daar allemaal te zien.
Hartelijke groet,
Judith
Voorzitter HVN