Deze column schrijf ik net na de Perseïden-regen op 12/13 augustus. Perseïden, ook wel meteorenregen, heten in de volksmond vallende sterren, maar het zijn eigenlijk kleine stukjes steen en gruis afkomstig uit een kometenstaart. In het weekend van 12/13 augustus kruist de baan van de aarde zo’n kometenstaart en dan kun je dit verschijnsel zien.
Eerlijk gezegd had ik nog nooit van het woord Perseïden gehoord (wel van vallende sterren uiteraard), maar het toeval wil dat ik dat weekend een boek aan het lezen was waar dit specifieke verschijnsel in wordt beschreven. Het verhaal eindigt op 12 augustus, de verjaardag van de Spaanse hoofdpersoon, en zijn verjaardagstraditie is met zijn gezin naar de Perseïden kijken. Ik weet zeker dat ik dit woord nu dus nooit meer ga vergeten.
Het boek was wel een aanslag op mijn nachtrust. Als ik het een dag eerder had uitgelezen had ik daarna direct naar buiten gekund om de Perseïden daadwerkelijk te zien ’s nachts. Alhoewel, dan moet het ook onbewolkt zijn en donker en dat laatste is best ingewikkeld als je in de stad woont. Het uitlezen van het boek was pas een dag later en nu ga ik het voorlopig dus doen met de beschrijving van het fenomeen zonder persoonlijke ervaring.
Dat is sowieso het mooie van boeken: ze nemen je mee in nieuwe omgevingen en ervaringen. Ze inspireren, ze dagen uit, ze laten je groeien. Maar lezen heeft ook positief effect op je gezondheid: je hersenen blijven scherp, je slaapt beter en het is goed tegen stress. En ik zag in een onderzoek dat mensen die meer dan 3,5 uur per week lezen langer leven. Dan moet je denk ik niet alleen boeken lezen die je in een ruk wilt uitlezen, want dat is dan weer niet goed voor je nachtrust en voor je gezondheid. Gelukkig houd ik van veel verschillende genres, dus mijn volgende boek wordt wat minder spannend 😉.
En nu ook maar hopen dat al die voorleesuurtjes aan mijn kinderen toen ze klein waren een basis hebben gelegd voor boekenliefde bij hen. Nu ze in de pubertijd zijn, liggen de prioriteiten duidelijk ergens anders en wordt er vooral gelezen als het moet. Maar wellicht komt het goed als ze een paar jaar verder zijn. Op de basisschool nam ik ze altijd in de Kinderboekenweek mee naar Paagman en mochten ze een boek uitzoeken. In september is het Jongeren Boekenweek en ik ga mijn best doen om deze traditie weer in ere te herstellen.
Als jullie nog boekentips voor me hebben (of voor mijn kinderen), dan mogen jullie deze altijd delen met voorzitter@haagsvrouwennetwerk.nl. En als je een boek hebt dat je binnen HVN zou willen bespreken in de boekenclub, deel dan je ideeën met Ingrid van Leeuwen.
Nu de zomer voorbij is, kunnen we onze inspiratie gelukkig ook weer halen uit de bijeenkomsten in Pulchri. Ik heb heel veel zin in de septemberbijeenkomst en ik hoop velen van jullie daar te zien!
Tot snel,
Judith Jansen
Voorzitter HVN
PS: Omdat ik afgelopen zomer in Vitoria-Gasteiz was, kreeg ik van een vriendin de tip om een boek te lezen van Eva García Sáenz de Urturi. Haar verhalen spelen zich af in deze stad en omgeving. Ik heb inmiddels de trilogie van de witte stad gelezen en het boek waar ik hierboven aan refereer is Het zwarte boek van de uren. Allemaal ook te leen in de online bieb.